Tweekoppige Slang, Bolivia, Sessie samenvatting
Aangekomen in Bolivia worden de helden begeleid naar het hulpkamp door Dr. Ursini. Een van de ezels die zware radio apparatuur vervoerde, bezweek plots. Waarschijnlijk door een slangenbeet. Tatsuo en Daniel besloten om samen, om en om, de zware radio apparatuur te dragen. Tijdens de tocht lijkt Ursini diep in gedachten verzonken. Twijfelachtig deelt hij met Jack en Daniel, want zij zien er het meest betrouwbare uit, dat Caduceus de expertise van de helden voor een geheime missie wil inzetten. Het ondersteunen van de lokale bevolking is volgens Ursini enkel maar een klein onderdeel van de missie. Op het moment dat hij wil vertellen wat dan de daadwerkelijke missie is, horen de helden een knal en zien ze Ursini’s hoofd uit elkaar barsten. Terwijl het bloed over Jack en Daniel spuit, valt het levenloze lichaam van Ursini in de modder. Vanuit het oerwoud worden de helden belaagd door Boliviaanse soldaten en een commandant. Tatsuo hakt de meeste soldaten in stukjes met zijn katana en shurikens, en de commandant kiest ervoor om te vluchten. Sofia lost een schot recht in de kop van de commandant. Een extreem dodelijk schot voor ieder mens. Echter de commandant lijkt ongedeerd, al zakt zijn hoofd wel vreemd in elkaar. Sofia rent achter de commandant aan en de commandant begint een soort van spreuk te bezweren. Sofia begint tegen haar zin in terug te wandelen en de commandant ontsnapt. De helden wisten een soldaat levend te vangen. Deze zat in een soort van trance en was niet aanspreekbaar, hij keek enkel met glazige ogen vooruit.
Daniel vond twee brieven van Caduceus en een kaart met de locatie van het hulpkamp, bij het levenloze lichaam van Dr. Ursini. Hier staat de missie van het team beschreven. Caduceus wil dat het team een tempel binnen gaat om een mummie te vinden en vervolgens onmiddellijk te verzenden naar het hoofdkwartier van Caduceus in New York. Ook vond Daniel een kaart met instructies hoe het team bij het hulpkamp kon komen. De helden twijfelden wat ze moesten doen met de soldaat die ze hadden gevangen. De werkers wilden de soldaat achterlaten, omdat er in het hulpkamp andere Boliviaanse soldaten zaten. Ze waren angstig dat de Boliviaanse soldaten in het hulpkamp agressief zouden reageren als ze een van hun soldaat kameraden gewond en vastgebonden het hulpkamp binnen brachten. De helden besloten daarom om de soldaat vast te binden aan een boom. Helaas voor de soldaat, want niet veel later besluit Tatsuo voor de zekerheid alsnog om de kop van de soldaat eraf te hakken.
Onder de helden was al snel veel achterdocht richting de verschillende mensen in het hulpkamp. Niet heel vreemd, ze zijn er net achter gekomen dat Caduceus niet alles heeft gedeeld met ze. Maar zou deze achterdocht terecht zijn geweest? De doktoren en zusters in het hulpkamp leken niets te weten van een geheime missie, ze richten zich enkel op de plaatselijke bevolking die verzorging nodig hadden. Tijdens het rondvragen in het hulpkamp kwam de helden erachter dat de Boliviaanse soldaten hier niet helemaal welkom waren, en dat er iets vreemds met de soldaten aan de hand was. Elena, een van de zusters, was gespot van het slikken van pillen. Ze was erg overspannen, staarde naar de gezichten van iedereen, en begon zelfs sommige helden aan te raken- waarvan enkele helden wat ongemakkelijk werden. Elena had iets monsterlijks gezien, maar daar wilde ze niet over praten. Sofia forceerde deze pijnlijke herinneringen eruit met haar overtuigingskracht, waardoor Elena huiverig en trillend begon te vertellen dat ze heeft gezien dat de commandant een menselijk masker droeg. Ze had het gezicht onder het masker gezien, het was geen mens maar een soort reptiel. Elena raakte steeds verder in paniek en het lukte de helden niet haar te kalmeren. Elena vluchtte schreeuwend het oerwoud in, en is nooit meer gezien. Sergio, een van de broeders, wilde niets liever dan weg uit het hulpkamp- het idee om constant in gevaar te zitten door de oorlog zag hij niet meer zitten. Hij werd al gauw (erg) gehecht aan Sofia en begon haar overal als een puppy te volgen. Sofia ging met behulp van de andere helden stiekem de tent in van de commandant van de soldaten. Ze vond hier een vreemde kaart, in een vreemde taal, die zelfs Daniel nog niet kon vertalen. Het leek erop dat de soldaten iets aan het zoeken waren in de omgeving. Het had iets te maken met het recente gevecht van soldaten, het slagveld voorbij de rivier.
Toen de helden de omgeving gingen verkennen schoot tot ieders grote schrik een aap vuurballen vanuit de bomen. De aap was makkelijk te doden. Het bleek dat het dier een vreemd vuurwapen had gevonden. Jack besloot het vlammenpistool bij zich te houden. Nadat de helden de radio werkend kregen, maakten ze voor het eerst contact met het hoofdkwartier van Caduceus. Het eerste gesprek was met Quentin Shapiro, die zichzelf als wetenschapper introduceerde. Shapiro gaf meer instructies over de geheime missie en het daadwerkelijke doel van Caduceus. Hij vertelde dat Caduceus probeert om gevaren op te zoeken en de mensheid hiertegen te beschermen. Niet alle helden wisten hun achterdocht goed te verbergen, en enkele riepen hardop dat Caduceus niet te vertrouwen was. Shapiro werd geconfronteerd met de geheimzinnigheid. Shapiro legde uit dat hij de achterdocht begrijpt en vraagt de helden om hem te vertrouwen. Hij is niet in staat om alles te delen via de radio, omdat de lijn afgeluisterd zou kunnen worden. Shapiro beloofde alles uit te leggen in persoon, nadat het team de missie had voltooid. Andere informatie kregen de helden niet. De helden bleven echter doorvragen met als gevolg dat Shapiro zich hardop begon af te vragen of de geselecteerde helden daadwerkelijk de expertise beschikken om tot het geheime team van Caduceus te behoren.
De helden besloten naar het recente slagveld te gaan, alle aanwijzingen wezen erop dat daar iets zou moeten zitten. Eenmaal op het slagveld aangekomen valt het Daniel op dat er geen wilde dieren aanwezig zijn. Overal liggen menselijke resten, maar geen enkel dier heeft er aan geknabbeld. Hoe kan dat? In het midden van het slagveld vinden ze een enorm diepe put. Het leek erop dat er ooit een deksel op zat, maar dat die was opgeblazen. Ze gooien er nog een fakkel naar beneden, maar ze zien de bodem niet. Een gebroken spiraaltrap leidt naar beneden de diepte in. De helden besloten om touw om elkaars middel te knopen en zo een voor een de gaten in de trap te trotseren. Tijdens de klim naar beneden worden ze geconfronteerd met een zwart, vloeibaar wezen, dat in een oogwenk kon veranderen van vorm. Pistoolschoten leken het geen schade te doen, maar Jack wist het monster te verslaan met zijn vlammenpistool, door het wezen in brand te zetten. Eenmaal onderaan de bijna bodemloze put, vonden ze bijzondere muurschilderingen met afbeeldingen van veel verschillende slangenmensen. Gefascineerd door de muurschilderingen eiste Daniel om de tekens en symbolen te studeren. Jack besloot om bij hem te blijven, terwijl Sofia en Tatsuo weer naar boven klommen. Na enkele uren kwamen Daniel en Jack erachter dat de put onderdeel was van vijf identieke putten, die in de vorm van een pentagram stonden. In het midden zat een symbool van een spiraal, wat overduidelijk een bijzondere locatie moest zijn. Een van de slangen mensen werd afgebeeld als een leider, zij hield namelijk een scepter vast en draagt een versierde kroon- met motieven van slangen. Daniel en Jack leerden hier beide voor het eerst enkele fragmenten van de taal Nacaal. Niet veel later vonden ze bij toeval ng een put. Met slimme deductie wist Sofia af te leiden waar het middelpunt van het pentragram zich vermoedelijk bevond. Hier vonden ze een vreemde constructie, een soort van schroef, die de grond uit kwam. Op dat moment was de stenen schroef 10 meter hoog. Er was geen enkele ingang zichtbaar. De helden besloten om verder te zoeken en later terug te komen naar deze locatie.
Het lukte de helden niet erg goed om contact te maken met de lokale bevolking. Gregorio Guerrero, een van de lokale helden, werd steeds geïrriteerder van het ongepaste gedrag van de helden. Ze verstoorden, onbedoeld, de ceremonische voorbereidingen die zo ontzettend belangrijk waren voor de lokale bevolking. Ze werden meerdere malen weggestuurd, met niet al te vriendelijke blikken. Stiekem volgde ze enkele lokalen. Het bleek dat de lokalen offers achterlieten bij de vijf putten verspreidt rondom de gedraaide stenen constructie. Ze lieten vers fruit, gerookte vis, kralen kettingen en figuren liggen, en staken een soort van gedroogde kruidenmix aan waar grote witte rook vanaf kwam. Ondanks de eerdere gefaalde contacten, probeerden de helden wederom contact te maken met de lokalen. Dit keer konden ze elkaar niet verstaan, Gregorio was er immers niet bij, maar wisten ze toch het vertrouwen te winnen met gebarentaal. De helden volgden de instructies van deze lokalen op, om zo mee te doen in het ritueel. Dit hielp de relatie met de lokalen iets te herstellen. Later in de avond, terug in het hulpkamp, was het festival in volle gang. Ditmaal werden de helden warmer ontvangen dan eerder op de dag. Het festival stond vol met enorme tafels met voedsel, grote kampvuren, dansende en lachende mensen met bijzondere kledij. Gregorio was inmiddels compleet aangeschoten van de gif gele drank die werd rondgedeeld. Het lukte de helden om hem wat meer te laten delen over het festival. Zelfs Daniel begon mee te dansen, wat hem zelf ook leek te verbazen. Gregorio vertelde dat de het festival in naam van de dromer of ‘zij die slaapt’ werd gevierd. Zij is naar de aarde gestuurd door de goden. In de tempel is zij gaan slapen, en tot op heden nooit ontwaakt. Er komt een dag, dat zij ontwaakt. Haar gekozen volk zal haar volgen diep de onderwereld in. Zij laten offers achter bij de vijf heilige pilaren van sluimer, totdat zij zal ontwaken. Het kostte veel moeite en overtuigingskracht om deze informatie te krijgen.
Een enorme explosie was te horen vanuit het hulpkamp, kort daarna voelden ze de grond geruime tijd trillen, alsof de aarde aan de kant werd geschoven. Toen de helden op onderzoek uitgingen, vonden ze een groep Boliviaanse soldaten, een commandant en een beest wat een soort van mix tussen een Rottweiler en Komodo draak was. Ze hadden een van de deksels op de diepe putten- de heilige zegels- opgeblazen. Tatsuo had het idee om naar de commandant te sluipen en hem bewusteloos te slaan. Dit plan lukte, maar verliep niet geheel vlekkeloos, want tijdens het gevecht kwam, net zoals uit de eerdere put, een groot zwart vloeibaar wezen uit de put gekropen. Sofia raakte tijdelijk insane en kreeg het in haar hoofd om alles op alles te zetten (inclusief haar eigen leven en dat van haar teamgenoten) om het wezen te verslaan. Het wezen kwam op een enorme vaart op Daniel af en verzwolg hem in de zwarte vloeistof. Daniel werd langzaam verteerd door het wezen, waarop Sofia een stuk dynamiet gebruikte om het wezen, inclusief Daniel, op te blazen. Daniel overleefde het, wonder boven wonder. De helden hadden de commandant levend gevangen. Het bleek een slangenmens te zijn, die de huid van een mens over zijn eigen lichaam droeg. In eerste instantie spuugde de slangenmens naar de helden en lachte hen uit. Maar Tatsuo en Sofia wisten hem genoeg te intimideren om hem enkele geheimen te laten delen. Zo kwamen ze erachter dat de slangenmens uit een groep die zich de Innerlijke Nacht noemde kwam, en dat zij van plan zijn om de mummie te doen ontwaken, zodat wij insecten (de mensheid) uitgeroeid zullen worden. Nadat er geen nieuwe informatie meer uit kwam, hakte Tatsuo wederom met een tsjoep van zijn Katana de kop van de vijand eraf. We zijn er achter gekomen dat hij dat leuk vindt om te doen. Sofia besloot de slangenkop mee te nemen als bewijs, maar raakte hem later weer kwijt.
Het heldenteam besloot om in groepen van twee door te gaan. Ze wilden ten allertijde voorkomen dat anderen van de Innerlijke Nacht het eerste bij de mummie aan zouden komen. Tatsuo en Sofia waren van plan om Caduceus te benaderen via de radio en om wapens op te halen die via een luchtdrop achtergelaten waren vlakbij het hulpkamp. Daniel en Jack waren van plan om naar de stenen spiraalvormige constructie te gaan, zij dachten dat het de tempel moest zijn waar de mummie zat.
Tatsuo en Sofia vonden bij toeval Sergio, de broeder met een oogje op Sofia, snakkend naar adem. Sergio was vergiftigd. Gelukkig hadden ze eerder een antigif gevonden. Dit antigif leek zijn ademhalingsproblemen iets te verminderen. Tatsuo droeg Sergio op zijn schouder naar het hulpkamp, het was gelukkig niet zo ver weg. Hier kwamen ze erachter dat het hulpkamp was aangevallen. Veel lokalen en hulpverleners van Caduceus waren geslacht. Sergio werd hier opgevangen door de enige overlevende dokter, Elena. Hij zou het overleven, zegt de dokter. Via de radio maakten zij samen contact met Caduceus. Shapiro was erg geschrokken van de informatie dat het hulpkamp was aangevallen. Shapiro vertelde dat hij geschrokken was dat de Innerlijke nacht aanwezig was in Bolivia. Hij drong de twee helden aan om zo snel mogelijk de mummie te vinden en levend terug te brengen naar Caduceus. Shapiro ontkende dat hij iets wist van de oorsprong van de zwarte vloeibare wezens. Wel wist hij dat er tempel bewakers waren, maar dit was ook al eerder gedeeld. Shapiro beloofde alle informatie die Caduceus heeft over de geheime missies met de helden te delen, in New York en in persoon. Tenminste- als de missie succesvol is. Sofia leek hem nog steeds niet te vertrouwen en sprak dit uit. Shapiro vertelde dat hij de achterdocht kon begrijpen, maar dat hij niets meer kon doen om Sofia te overtuigen. Informatie die zij vroeg kon hij niet delen over de radio. Hij vroeg om hem te vertrouwen en legt uit dat zijn voorzichtigheid komt door de betrokkenheid van de Innerlijke Nacht. Hij weet niet wie hij zelf kan vertrouwen. Daarom wil hij de helden eerst in persoon ontmoeten, op het hoofdkwartier van Caduceus. Hierna vertrokken Tatsuo en Sofia samen naar de stenen schroefvormige constructie, waar zij hoopten Daniel en Jack te vinden.
Ondertussen waren Daniel en Jack de stenen schroef aan het onderzoeken. De schroef was om een of andere reden nog eens 10 meter hoger, nu was de schroef in totaal zo’n 20 meter de lucht in. Ze vonden ditmaal een enorme massieve stenen gesloten poort, die niet open leek te kunnen gaan. Daniel en Jack konden niet uitvogelen hoe de poort open zou kunnen gaan en besloten vrij snel om de poort met grof geweld (een stuk dynamiet) te openen. Met een enorm harde knal bliezen ze de massief stenen poort op. De knal was zo hard, waardoor ze het idee hadden gekregen dat mogelijk de Innerlijke nacht op onderzoek uit zou gaan. Ze besloten daarom niet op Sofia en Tatsuo te wachten en gingen naar binnen. Hier kwamen ze erachter dat dit de tempel moest zijn waar over gesproken werd. Ze volgden ronde gangen in een spiraal naar beneden. Eerst waren de muren grof steen. Later kwamen ze muurschilderingen tegen, identiek aan degene die zij ook in de diepe put hadden gezien. Ook zagen ze nieuwe muurschilderen van harige trol-achtige wezens die met een zweep geslagen werden door slangenmensen. Daniel was zo gefascineerd door alles dat hij niet door had dat hij op een booby-trap stapte. Een enorme zaag kwam uit de muur en raakte gelukkig enkel de zijkant van zijn schouder. Niet veel later kwamen Sofia en Tatsuo de tempel binnen, verontwaardigd dat Daniel en Jack niet hebben gewacht op ze!
Dieper en dieper gingen ze de tempel binnen. Na veel omwentelingen naar beneden te klauteren, met fakkels zich te begeven door een zee van slangen en langs groene laserstraal schietende pilaren te kruipen, kwamen ze aan in een enorme ronde ruimte. In het midden van deze ruimte stond in een spiraal omhoog een stenen helix. De treden waren zo hoog als Tatsuo’s taille breed is. Bovenop deze stenen helix zagen ze een versierde troon. Daarop zat een ingezakt figuur. Daniel kroop als eerste op de hoge trede, maar het moment dat hij erop stond, begon de grond te bewegen. Alles begon te schudden, het steen begon te kraken en stof viel naar beneden. Rondom de helix bleek een enorme slang gewikkeld te liggen van enkele meters lang. Die moest al zo lang stil hebben gezeten dat hij onder het stof en steen zat. Jack werd in zijn geheel opgeslokt door de slang, wat een niet al te prettige ervaring bleek te zijn. Doordat hij nu in de buik van de slang zat, lukte het hem wel om flink wat schade te doen, doordat zijn schoten niet de sterke schubben van het beest hoefden te penetreren. Tatsuo besloot met gevaar voor eigen leven om de slang aan te vallen, hij gebruikte al zijn geluk, wat betekende dat wanneer zijn poging zou mislukken, dat hij mogelijk dood zou gaan. VOOR ALTIJD. Hij overleefde het gevecht te nauwer nood.
Het figuur bovenaan de troon was een vrouwelijke slangenpersoon. Haar ogen waren half dicht. Ze bewoog niet. Ze reageerde niet op geluiden. Jack besloot haar te prikken met zijn vinger. In haar wang. Op het moment dat hij haar aanraakte, zakte het figuur in elkaar- in een stoffig vertoon. Het bleek dat het geen levend wezen was, maar een opgedroogde huid. Nu werd zichtbaar dat er een ronde opening verstopt zat in de troon. Het figuur van wie de huid was moest er doorheen zijn gegaan. De opening was klein, niet meer dan een meter breed. Jack kroop voorzichtig naar beneden met touw met grijphaak en kwam uit in een mooi versierde ronde heilige ruimte. Hier lag een vrouwelijke slangenpersoon, met haar armen gekruist als een ridder. Ze leefde, ze ademde, maar ze leek diep te slapen. Haar huid was nieuw en had juweel-achtige doorzichtige schubben die glinsterden als zonlicht op water. De helden vonden een versierde stenen kist met daarin rituele kledij, oude teksten, een pijn zweep, een Scepter in de vorm van een slang, en een klein houten kistje. Het houten kistje was leeg, maar het was overduidelijk dat er een kroon in hoorde te zitten. De helden besloten sommige voorwerpen geheim te houden. De rest, inclusief de levende slangenvrouw, werd opgehaald door een extractieteam van Caduceus. Zij stopten de slangenvrouw in een op maat gemaakte houten kist. Met het prive vliegtuig van Caduceus waren de helden, Sergio, de slangenvrouw, het extractieteam en de stenenkist met enkele voorwerpen, nu op weg naar New York…
Op weg naar het hoofdkwartier van Caduceus…
Bijzondere voorwerpen gevonden
Deze voorwerpen hebben ze nog niet gedeeld met Caduceus;
- [Daniel] +Oude fragiele rollen met tekst in Nacaal. Inhoud nog onbekend.
- [Sofia] +Pijn-zweep, 3,5meter lang, met stekels als een roos.
- [Jack] +Vlammen Pistool, leeg
- [Tatsuo] +Klein stenen beeldje in vorm van een slang. Aztec achtig.
Deze voorwerpen zijn in het vliegtuig geladen om te overhandigen aan Caduceus:
- [In stenen kist] Kleine lege houten box waar overduidelijk een kroon in hoort te zitten.
- [In stenen kist] Gouden scepter van 1 meter, met slangenkop aan het eind met een grote witte parel in de mond.
- [In grote houten kist] Een slangenvrouw, levend, lijkt te slapen, ingewikkeld in rituele kledij.
Scenario beloningen
- [Iedereen] –1D8 SAN voor de slacht van het hulpkamp.
- [Iedereen] –1D4 SAN voor het laten ontsnappen van een strijder van de Innerlijke Nacht.
- [Iedereen] +1D10 SAN voor het verslaan van de enorme slang.
- [Tatsuo] +1D10 LUCK voor het heldhaftige gevecht met groot gevaar voor eigen leven (en bijna sterven).
- [Sofia] +1D6 LUCK voor het uitvoeren van een krankzinnig plan tijdens insanity.
- [Daniel en Jack] +1D4 SAN voor het bestuderen van muurschilderen met tekst in Nacaal.
Vergeet niet:
Je max LUCK is 99.
Je max SAN is [99 – de waarde bij Cthulhu Mythos vaardigheid].
Voorbeeld: Dus met 10% Cthulhu Mythos is je max SAN 89.
Helden ontwikkeling
- [Iedereen] Vaardigheden (skills):
Roll 1D100 voor elke vaardigheid met een vakje aangevinkt.
Roll hoger dan huidige vaardigheid waarde: +1D10 erbij tellen.
Roll lager (of gelijk aan) huidige vaardigheid waarde: Niks geleerd.
Vakje daarna weer leeg. - [Iedereen] Pulp Helden Geluk:
Roll 1D100.
Roll hoger dan LUCK = Ontvang 2D10+10 LUCK.
Roll lager (of gelijk aan) LUCK = Ontvang 1D10+5 LUCK.
Sessie gespeeld op 16 en 17 juli 2022.
